رابعه بصري – 31/4/89

نام شيرين تو همچون عسل اندر دهنم

ياد و اميد تو چون گنج نهان در بدنم

ياد آن لحظه كه  با خاطر تو سر كردم

رعشه در روح من و زلزله در جان و تنم

 فارغ از ياد تو يك لحظه نمانم به جهان

آخرت نيز مرا،  دِيرِ فنا،  بي تو صنم

يك شكايت به تو اي پادشه مُلك وطن

بين عشاق چو بيگانه بُدم در وطنم

--------------------------------------

اين شعر را از انگليسي به فارسي ترجمه كردم. احتمالاً اصل آن فارسي يا عربي بوده است. سراينده آن رابعه بصري، عارفه قرن دوم هجري بوده كه در بصره مي زيست.

اين شعر را دوستي در زير دوبيتي " دنبال يار" كه ديروز نوشته بودم، بي هيچ توضيحي نوشته بود كه احتمالاً به خاطر نزديكي معني آن با دوبيتي من بود. شعر عارفانه و زيبايي بود و آن را به فارسي ترجمه كردم.

متن انگليسي را در انتها مي آورم.

-------------------------------------

عطار در مورد رابعه بصري چنين مي گويد

 تو رها كن سر به مهر اين واقعه

مرد حق شو روز و شب چون رابعه

او نه يك زن بود او صد مرد بود

 از قدم تا فرق عين درد بود

بود دائم غرق نور حق شده

از فضولی رسته مستغرق شده

--------------------------------------

Your hope in my heart is the rarest treasure  Your Name on my tongue is the sweetest word My choicest hours Are the hours I spend with You -- O Allah, I can't live in this world Without remembering You-- How can I endure the next world Without seeing Your face?  I am a stranger in Your country  And lonely among Your worshippers This is the substance of my complaint.