آسمانِ طَرَف خانه ي ما آبي بود
شب تارش همه جا روشن و مهتابي بود
دود و دم بود، ولي در بغلِ منقل بود
ديو و دد بود، ولي در دل يك جنگل بود
غصه ها بود ولي غصه شنو، همدم بود
بهر همدردي تو، دور و وَرت آدم بود
سفره ي خالي و بيكاري و بي پولي بود
در عوض، دورِهمي، شادي و شنگولي بود
خانه ها فاقد يخچال و كَفَش قالي بود
همه جا مهر و وفا بود و صفا، عالي بود
كندنِ تارِ سبيلي، چكِ تضميني بود
گفتنِ راست به مردم، عملِ ديني بود
گفتنِ راست به مردم، عملِ ديني بود
جاي نوشابه ي پپسي، عرقِ نعنا بود
جاي نيرنگ و ريا، خالصي و معنا بود
جاي شومينه و شوفاژ، فقط كرسي بود
ريبوك و نايك كجا؟ كفش فقط ارسي بود
نان سنگك عوضِ باگت و ماشيني بود
چاي، محصولِ وطن، قوري آن چيني بود
كاسه و تنگ بلوري به سر طاقچه بود
آب در كاسه و در آب، گل باغچه بود
صورت پير و جوان آينه ي ايمان بود
قاب آيينه آن، خانه ي من، ايران بود
آسمان كاش دوباره همه جا آبي بود
اين شب تيره ي ما روشن و مهتابي بود
سلام بر سعدي زمان
پاسخحذفاين شعر به مانند نوايي روح بخش است كه انسان را به زمانهاي دور ميبرد و چه حيف كه آن زمانها اينقدر دورند. صفا ، صميميت،انسانيت و مردانگي را در اين شعر كاملا حس ميكنيم و اين احساس بسيار لذت بخش است.
توانايي شما را در سرودن اشعاري به اين زيبايي ميستايم و از خداوند مه.
سلام بر سعدي زمان
پاسخحذفهيچ زمان به رايانه ! اعتماد نداشتم . حالا هم نوشته هاي مرا نيمه آورد.
در ادامه از خداوند مهربان سلامت و موفقيتتان را خواستارم.
حق يارتان.
آقا ، فضا به قول فرنگی های بسیار نوستالژیک بود و صد البته کلام بسیار زیبا روان.
پاسخحذفیاد باد آن روزگاران یاد باد.
شاد باشید.
Very Beautiful as always
پاسخحذفNostalgia is like a grammar lesson: you find the present tense, but the past perfect!
If you're yearning for the good old days, just turn off the air conditioning.
Dear poet of perception, hello to you -
پاسخحذفThe recent masterpieces by you are very promising and depict a picture of hope and desire in apite of the hopeless and harsh tone in some statements. The creation is made out of a chaos and how beautifully nature acts. It devastates what it has created itself! You show that and I feel it, sir.
The very theme that Franz Kafka was bearing in mind comes to mind ... "Literature is an ax wielded against the frozen sea within us."
Where truth has proved itself to be a mobile army of metaphors, poetry discloses its own truth(s) in a cerain way , through certain rules, that poets know of, and makes the only truth to be certified.
You are well aware of the 'paradox' theme which is the only appropriate and inevitable language of poetry, sir. This theme reflects the nature of the poet's insight insofar as he finds the complex multiplicity of viewpoint and circumstance that has been, or is to be, stressed.
When all we know becomes and is limited to what the words know, poetry can save lives. Unity is not an achievement in these poems but an illusion. Here is where your craft lies.
When deeply observed, there are themes of separation, isolation, and loneliness of the individual, especially the non-conformist artist (you), seen as the counterpoint of most of good poetry.
Congratulations to you on what you were, or were not, meaning to achieve. You have really done it.
Will write more when words call me and draw my attention in a deeper digging of your marvelous art.
سلام بر سعدی زمان
پاسخحذفخوشحالم که با درست شدن رایانه ام ! توانستم به وبلاگ شما کوبه بزنم ولی ندیدن قطعه ای جدید مرا آزرده میکند .
من با اشعار و نوشته های زیبا و بی مانند شما دنیای حال را فراموش و به عالم بالا می روم.
هر شعر جدید شمادنیایی متفاوت است .
به امید دیدن هر چه زودتر شاهکار جدیدتانو
حق یارتان.