هرگز صداي خنده ي او را شنيده اي؟
يا سايه اي زچهره ي او را تو ديده اي؟
در جستجوي صاحب آن خنده با اميد
بي بال و پر ز قله ي حرمان پريده اي؟
مانند سايه هاي گريزان ز نفس خود
از دست ديو وسوسه، آيا رميده اي؟
در آرزوي ديدن آن يار نازنين
ترك ديار كرده، ز ياران بريده اي؟
در جستجوي موسي و اسرار كوه طور
آسيمه سر به كوه و بيابان دويده اي؟
ديدي در آن زمين و بيابان پر ز خار
مجنون سينه چاك گريبان دريده اي؟
با يك نگاه يار، من از خويش گم شدم
در سرزمين گمشده، من را نديده اي؟
سلام بر سعدي زمان
پاسخحذفچقدر زيبا شما اين ابيات را گفتيد . هر مصرع را با درايت و ظرافت با سئوالي ادامه داديد كه مصرع قبل را تعريف ميكرد.
واقعا عالي بود بسيار لذت بردم.
متشكرم و حق يارو ياورتان بود.
Salaam -
پاسخحذفTerrific coda! These are lovely words to read and live by.
Experiences implied in your poetry are manifestations of words preceding worlds!Events often happen in chronological orders in your works and the order, if otherwise, are recorded and shown artistically.
The last two lines of this poem are beautifully describing the world of the unknown or that of signification. The redundancy of the verb 'see' makes it mean 'observe' gradually. It has deep layers. Well done, sir!
The seeker is to be sought! The beloved is gazing at the lover finally, butt his revelation leads into a loss!
Wonderful theme. Thanks a lot and hope to see more and more of your works, dear poet of perception.
In your touch of the abstraction, you have made me ponder, always you have been doing that through your loud words.