۱۳۸۹ مرداد ۱۲, سه‌شنبه

پرواز در سكوت – 9/5/1389



غوغاي اين سكوت، كر كرده گوش من
دركش شده برون، از فهم و هوش من
هوشي  دگر  بده، تا   فهم  آن  كنم
جامي دگر بريز، در خوردِ نوشِ من

ناديده چشم من، عكس جمال تو
بيرون ز فهم من، درك كمال تو
تو در خيال خود، من آفريده اي
در عا لم سكوت،  من در خيال تو

يك لحظه آمدي، تو در خيال من
آن لحظه ي عزيز، وقت وصال من
پرواز در سكوت، در جستجوي تو  
بي بال و پر كجا؟ بشكسته بال من

در حمله ي سكوت، من در پناه تو
مأواي  امن  من،  شد  بارگاه  تو
بفرست بر زمين، برق نگاه خود
ساكت شود سكوت، با يك نگاه تو

۳ نظر:

  1. سلام بر سعدي زمان
    واي چه شعر فوق العاده اي . من واقعا نميدانم چه بگويم.
    از قدرت درك ماورايي شما و از قدرت بياني چنين پر قدرت و لطيف در شگفتم.
    من هميشه به سكوت علاقه زيادي دارم از اين پس سكوت براي من معني بزرگتر و والاتري پيدا كرده.
    حق يار و ياورتان باد.

    پاسخحذف
  2. How amazing you discovered the silence. MT

    There is one from: “I heard god laughing”: Renderings of Hafiz: by Daniel Ladinsky.
    Silence
    A day of Silence
    Can be a pilgrimage in itself.

    A day of Silence
    Can help you listen
    To the Soul play
    Its marvellous lute and drum.

    Is not most talking
    A crazed defence of a crumbling fort?

    I thought we came here
    To surrender in Silence,

    To yield to Light and Happiness,

    To Dance within
    In celebration of Love’s Victory!

    پاسخحذف
  3. There is a lot more said in silence than we can even imagine. We just have to accept and appreciate it “as is
    Dona

    پاسخحذف

Free counter and web stats