ای عمر پر شتاب، دمی را درنگ کن
رحمی به کار سخت من و وقت تنگ کن
بس کارِ ناتمام و مرا، وقت اندک است
سِنّم چو سِنِّ پیر و دلم قلبِ کودک است
یک لحظه پیش، زاده ام از بطنِ مادرم
عُمرم چو برق رفت و مرا، نیست باورم
راهی دراز آمده ام با خروش و جوش
یک کوله بار کهنه، پر از آرزو به دوش
با كاروانِ عشق، همه سوي كوي دوست
ما غافل از خوديم، خودِ راه، كوي اوست
اي كاروانيان، به كجا؟ با چنين شتاب ؟
اين داستان ماست، نوشته در اين كتاب
ما خود، دليلِ راه و خودِ راه و مقصديم
ما برگزيدگانِ خوش اقبال و اسعديم
اي عمر پر شتاب، کجا می بری مرا
خواهم هزار سال، بمانم در این سرا
Thank you for sharing your beautiful poems
پاسخحذف"The road is for the journey not for the destination"
مضمون بسیار لطیف و بیان زیبا بود.
پاسخحذفبیتی از صائب به یادم آمد که آوردن آن را بیجا ندیدم ، میفرمایند :
خبر ز تلخی آب بقا کسی دارد
که همچو خضر گرفتار عمر جاوید است
شاد باشید
سلام بر سعدي زمان
پاسخحذفاين قافله عمر عجب ميگذرد.
اما با عرض معذرت هزار سال ابدا همين كه پروردگار مهربان مقدر فرموده از سرمان هم زياد است.
و اما اين شعر فوق العاده و بسيار پر محتوي است و مثل بقيه قطعات زيبايتان آدمي را بسيار به فكر فرو ميبرد.
پروردگار يارتان.
Hello to you, dear poet of perception -
پاسخحذفThe indifference of the universe to man's cries and the killing nature of time has been well elaborated in this poem.
Your ideology here reminds me of how art can instruct us about a world upon which science depends but about which it finds itself unable to speak. art is such a distinct establishment in which truths are dealt with and mysteries and secrets are disclosed. Your work is bringing its own world with it.
Art justifies itself in different ways and these ways are, to me, indifferent to what justification is in need of.
The 'book' you speak of in the closing lines of this poem can be thought of as the book of creation.
I think that this poem has proved itself to be a universal communication.
Enjoyable and thought-provoking, as always.
...
پاسخحذفYou have eliminated the distance between the 'womb' and the 'tomb' in the 5th line. Samuel Beckett says: "They give birth astride of a grave. The light gleams an instant and then it's night once more.
Somewhere else he goes on, "Astride of a grave and a difficult birth. The gravedigger puts on the forceps."
You see, the content remains while the form changes.
You are a unique voice, sir.