آتش درون - 16/5/1389

بي حرف و بي بياني، نام مرا صدا كن

بي شربت و دوايي، درد مرا دوا كن

در عين بي نيازي، خواهم تو را من از تو

درويش بي نيازم، پس حاجتم روا كن

هم نذر و حاجت از تو، هم استجابت از تو

اي پادشاه هستي، اين بنده را دعا كن

مرغ قفس كه روزي، در باغ مي پريده

جانش فسرد اينجا، مرغ از قفس رها كن

مرغ فسرده جان را، تنها ي بي زبان را

با مرغكان، دوباره، همراه و  هم نوا كن

آه اي خداي عالم، مرغ شكسته بالم

داني چه خواهم از تو، نذر مرا ادا كن

گر نام من بخواني، با سر به خانه آيم

گر خلف وعده كردم، جان مرا فدا كن

بس كن فريد آخر، از آتش درونت

سوزد تمام دنيا، كمتر خدا خدا كن