چه هوايي شده امروز هواي دركه
عاری از دود و دم شهر، فضای درکه
گرچه هر هفته اقامتگه ما عمران است
دل من تنگ شده باز براي دركه
گرچه من پیرم و تا کافه ازغال نروم
بروم رقص کنان تا وَسَطای درکه
گرچه تهران نبود
خوبتر از شهر ژنو
نرسد دامنه ي آلپ به پاي دركه
خورده ام اغذيه ي لندن و پاريس ولي
بَهرِ من چيز دگر بود غذاي دركه
رود دانوب كجا بود و كجا شهر وين
پيش اون رودخونه و اون خونه هاي دركه
هتل هيلتون از آنسوي جهان لنگ انداخت
نزد اون كافه و مهمونخونه هاي دركه
بعد یکسال که دیگر ننوشتم شعری
طبع من زنده شد از خاطره های درکه
تربتي، طبع تو گر بار دگر جوشان شد
هديه اي بود، فرستاد خداي دركه
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر