فسانه عشق

تقديم به همسرم كه الهام بخش شعرهاي عاشقانه من است

تو در نهان سينه ام , همیشه خانه میکنی

یقین و باور مرا , تو جاودانه میکنی

به خلوت شبانه ها , خیال تو کنار من

سکوت سرد خانه را , پر از ترانه میکنی

ز شوق هرترانه ای,که من سروده ام ترا

تو شادی و سرور را , چه کودکانه میکنی

تو از دیار عاشقان پریده ای به سوی من

کبوتر ی، که در دلم , تو آشیانه می کنی

چو مرغكي اسير دل ، نشسته ام به بام تو

كشيده اي كمان خود , مرا نشانه می کنی

بزن به تير هر مژه ، تو زخمه اي به سينه ام

دلم تو شرحه شرحه كن ، چرا بهانه ميكني

به نيمه شب ، چه گريه ها ، چه مويه ها

بوقت سجده بر زمين ، برآن يگانه ميكني

دم سحر ، نياز تو ، نماز تو به درگهش

نماز صبح عارفان ، چه عارفانه ميكني

كتاب رنج اين جهان ، پر از حديث عاشقان

تو خود كتاب عشق را ، پر از فسانه مي كني

فسانه ها ، فسانه ها ، همه درون سينه ها

فسانه اي براين زمين، در اين زمانه ميكني

منم فريد عشق تو ، نگاه كن به سوي من

نگاه خود به سوي من ، چه عاشقانه ميكني