۱۳۸۸ مهر ۲۵, شنبه
سفر - 23/7/88
يار م به سفر رفت و من اينجا تك و تنها
او رفته و برگشته در اينجا همه غمها
غم پر زند از خانه، در آن دم كه بيايي
برگرد بيا، پر ز طرب كن، همه دمها
نوع شعر:
دو بيتي هاو رباعي ها
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
من شاعر نيستم و فقط براي دل خودم شعر مينويسم. اين وبلاگ را نيز به توصيه دوستان عزيزي كه مرا دوست دارند (و من هم آنان را بسيار دوست دارم) ايجاد كردم تا شعرهايي را كه براي دلم مي نويسم با آنها قسمت كنم. ftorbati@gmail.com
فهرست شعر ها
- دو بيتي هاو رباعي ها (72)
- عارفانه ها (44)
- احساسات شخصي (43)
- ترجمه شعر - تاگور (37)
- ترجمه ها (14)
- ترجمه شعر ويليام هنري ديويس (11)
- طنزها (10)
- ترجمه شعر - سري چينموي (8)
- ترجمه شعر امیلی دیکینسن (7)
- طبيعت (4)
- عاشقانه ها (4)
- ترجمه شعر آلن پو (3)
- ترجمه شعر توماس الیوت (3)
- ترجمه شعر سري اوروبيندو (3)
- ترجمه شعر والت ویتمن (3)
- ترجمه شعر ویلیام بلیک (3)
- ساير (3)
- ترجمه شعر امیلی برونته (2)
- ترجمه شعر اکتاویو پاز (2)
- ترجمه شعر رابرت فراست (2)
- ترجمه شعر پابلو نرودا (2)
- ترجه شعر آنا آخماتوا (2)
- شعر نو (2)
- ترجمه رالف والدو امرسون (1)
- ترجمه راما کریشنا (1)
- ترجمه شعر تنیسون (1)
- ترجمه شعر رابرت لویی استیونسن (1)
- ترجمه شعر زسلاو میلوس (1)
- ترجمه شعر شیمبورسکا (1)
- ترجمه هنری دیوید ثورو (1)
- ترجه شعر جیمز دیلت فریمن (1)
نويسنده وبلاگ
درخواست از دوستان
از دوستان عزیزی که محبت میکنند و کامنت میگذارند, خواهش میکنم نام و آدرس ایمیل خود را نیز بگذارند تا با آنها تماس بگیرم و یا به آدرس ایمیل من که در زیر می آید ایمیل بزنند
ایکه میلت با منه, مِیلی بزن
مِیل, بَهر این دلم, خیلی بزن
ftorbati@gmail.com
جستجوی این وبلاگ
پيوند به ساير وبلاگ ها
وبلاگ هاي مورد علاقه من
واقعيت مجازي
گنجينه اشعار فارسي
ترجمه هاي شعر كامبيز منوچهريان
پست های پرطرفدار
- مستي - 5/7/88
- بخشش - 88/6/26
- مغرور مباش اي مرگ – 23/7/1389 – ترجمه شعر جان دون
- غرور - 28/12/1388
- مردان تهی – سروده ی تی اس الیوت – برنده جایزه ی نوبل ادبیات در سال 1948 – برگردان آزاد فرید تربتی – 2/9/1391
- آسمان آبي – 28 /11/88
- شعر از نگاه من –1/6/1389
- سادگي – 21/8/1389 – ترجمه شعر سري چينموي
- روز تعطیل زمستانی - 4/10/88
- برهما – سروده ی رالف والدو امرسون – 28 بهمن 1390
سلام بر سعدی زمان. لطافت این ابیات اشک به چشمان ادمی میاورد. شما چنینید یار چه غصه ای میخورد.
پاسخ دادنحذفدرود بر شما
پاسخ دادنحذفدوبیتی بسیار لطیفی بود