۱۳۸۸ آبان ۲۲, جمعه

ابرها - 21/8/88



این عکس را در بابلسر گرفتم و  الهام بخش این شعر شد.

 

یکی در آسمان, آن دورها, انگار خوابیده

به پشت سایه بانش,  نورها, انگار تابیده

نگاهش زل  زده, بر آبهای  ساکن  دریا

تو گويي، راز  هستي را  ميان آبها  ديده


۳ نظر:

  1. سلام بر سعدی زمان. استعداد ذاتی شما در همه هنرها بی مثال است . چه در عکاسی که هوش سرشارتان موجب گرفتن چنین عکسی شد چه شعری که در ان باره گفتید که نشان از ذوق ذاتی شما دارد.به نظر میرسد اشعه های نورانی عکس انوار الهی است که به شما میتابد. حق یارتان.

    پاسخ دادنحذف
  2. دست مریزاد!
    سخن زیبا میوه دیدن زیبایی هاست.
    شاد باشید

    پاسخ دادنحذف
  3. تمثيل بسيار زيبايي بود. بخشي

    پاسخ دادنحذف

Free counter and web stats