۱۳۸۸ آذر ۲۴, سهشنبه
وصل - 24/9/88
دادنِ رمز به رايانه، چو يك اصل بُوَد
واژه ي 'كاش'، گذرواژه ي يك وصل بُوَد
نسل امروز بداند، كه چه گويم او را
شعر من، قابل فهميدنِ اين نسل بُوَد
وصل - Login
گذر واژه - Password
توضيح :
زماني كه شعر 'كاش' را مي نوشتم، به ذهنم رسيد كه بيان واژه 'كاش'، ا علام نيازي است به خداوند، يعني 'از تو مي خواهيم'، و آنگاه خداوند در صورت مصلحت، نياز ما را برآورده خواهد كرد. براي من، بيان واژه 'كاش'، بيان يك امر محال نيست، بلكه اعلام يك نياز است به خداوند.
خداوند مي فرمايد: "بخوانيد مرا تا اجابت كنم شما را"
مولانا مي فرمايد:
تا نگريد طفلك حلوا فروش
ديگ بخشايش نمي آيد به جوش
اسكار وايلد مي گويد:
"انگار نور خدا، تنها از شكاف دلهاي شكسته به درون مي تابد "
گفتن 'ايكاش'، ريختن اشك، شكستن دل، گذر واژه ي عبور است.
نوع شعر:
دو بيتي هاو رباعي ها
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
سلام بر سعدی زمان
پاسخحذفآنچه را شما میگویید بقدری شیوا و روان است که نه تنها برای همگان قابل فهم است بلکه شایسته تقدیر وتشکر است.
اشعار شما رایانهِ غیر مادی را به جسمی مادی و جاندار مبدل میکند که انسان روحی را در آن جستجو میکند.
آفرین بر شما باد.
حق یارتان.
سلام بر سعدی زمان
پاسخحذفاستاد ارجمند عکسی که برای این شعر گذاشتید بسیار زیباست.
حسن سلیقه فوق العاده ای دارید.