بال تخيّل - 28/1/1389

ديشب تو كسل بودي و خوشحال نبودي

بودي تو پريشان  و سرِحال نبودي

 

افكار تو پيچيده و پر چين و شكن بود

پر خنده  و سرزنده و با حال نبودي

گفتي به جماعت، كه منم رستم دستان

در رزم دليران، پسرزال نبودي

 

در زير ستمهاي زمان، پشت تو خم شد

اين بار گران بود و تو حمّال نبودي

 

هرگز طلب خانه و كاشانه نكردي

هرگز پي اسباب و پي مال نبودي

 

شادي و نشاط دگران بهر تو كافي

رويايي و در حسرت آمال نبودي

 

پرواز تو با بال تخيل به فلك بود

در حسرت پرواز و پر و بال نبودي

 

با بال  خيالت تو پريدي به سر بام  

در اوج فلك بودي و در حال نبودي