چه شادمانم!
چه شادمانم!
اگر ببازم
ز مال دنیا دگر ندارم
ولی چه باکم؟
تمام مالم
تمام کارم
تمام هستی و آنچه دارم
فدای پرتابِ یک قمارم
دو روی سکه
دو رو نباشد
برنده آخر
منم به دنیا
منم که لیلاجِ روزگارم
تمام هستی
تمام مرگم
تمام شادی
نفس به هر دم
همان که بوده
همان که باشد
چه غم خورم من؟
که من چه کردم؟
اگر ببازم
فقط ببازم
ولی بدانم
شرنگ غم را
اگر به تلخی
چِشَم به دنیا
به روز آخر
شکر دهانم
شکر دهانم
برنده آخر
منم به دنیا
منم که لیلاجِ روزگارم
اگر که بردم
چه شادمانم
به طبل شادی
همی بکوبم
چه طبل و نایی
در این جهانم
چگونه باشد ولی بهشتم؟
همان که گفتندو من نوشتم!
و یا ببینم که آن نباشد
و من هراسان و در شگفتم
T’is So Much Joy
Emily dickinson
‘T is so much joy! ‘T is so much joy!If I should fail, what poverty!
And yet, as poor as I
Have ventured all upon a throw;
Have gained! Yes! Hesitated so
This side the victory!
Life is but life, and death but death!
Bliss is but bliss, and breath but breath!
And if, indeed, I fail,
At least to know the worst is sweet.
Defeat means nothing but defeat,
No drearier can prevail!
And if I gain, – oh, gun at sea,
Oh, bells that in the steeples be,
At first repeat it slow!
For heaven is a different thing
Conjectured, and waked sudden in,
And might o’erwhelm me so!
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر