روز
در تردید
میان ماندن و رفتن
شیفته ی شفافیت خویش
عصر
در گردش
اینک در خلیج
آنجا که جهان
آرام گرفته
در نوسانی بی پایان
همه آشکار
همه در گریز
همه نزدیک
اما دست نیافتنی
کاغذ
کتاب
قلم
جام
در سایه ی نام خویش آرمیده
نبض زمان
در شقیقه های من
می تپد
تکرار بی تغییر هجای خون
نور
رنگ می کند
دیوار بی رنگ را
و شکل می گیرد
نمایشی روحانی
از بازتاب نورها
خود را بازمی یابم
در مرکز یک چشم
در تماشای خویش
با نگاهی خیره
با نگاهی تهی
لحظه پراکنده می شود
از حرکت باز می ایستد
من می مانم
من می روم
من یک درنگم
Between going and
staying
Octavio Paz
Between going and staying
the day wavers,
in love with its own transparency.
The circular afternoon is now a bay
where the world in stillness rocks.
All is visible and all elusive,
all is near and can’t be touched.
Paper, book, pencil, glass,
rest in the shade of their names.
Time throbbing in my temples repeats
the same unchanging syllable of blood.
The light turns the indifferent wall
into a ghostly theater of reflections.
the day wavers,
in love with its own transparency.
The circular afternoon is now a bay
where the world in stillness rocks.
All is visible and all elusive,
all is near and can’t be touched.
Paper, book, pencil, glass,
rest in the shade of their names.
Time throbbing in my temples repeats
the same unchanging syllable of blood.
The light turns the indifferent wall
into a ghostly theater of reflections.
I find myself in the middle of an
eye,
watching myself in its blank stare.
The moment scatters. Motionless,
I stay and go: I am a pause.
watching myself in its blank stare.
The moment scatters. Motionless,
I stay and go: I am a pause.
هیچ نظری موجود نیست:
ارسال یک نظر