۱۳۸۸ مرداد ۲۰, سهشنبه
عشق پديدار شد
اوست كه روز ازل، باده در آن جام كرد
اوست كه در يك زمان، اول و انجام كرد
مهر و محبت سرشت، در قدح خاك زد
خاك به پيمانه زد، خشت مرا خام كرد
روح خودش را دميد، داد مرا زندگي
زندگي آغاز شد ، آدمي ام نام كرد
عشق پديدار شد ، جفت مرا آفريد
بهره من از بهشت ، يار دلارام كرد
بر سر راه دلم ، دام محبت نهاد
دل به هواي رخش، پاي در آن دام كرد
آن پري قصه گو، چشم مرا خواب كرد
نغمه لالا ئيش ، خواب من آرام كرد
نرم و سبك مينهد، پاي به روياي من
فاتح روياي من ، كاو طلب كام كرد
آن لب شيرين او، طعنه زند بر شِكَر
طَعمِ شِكَر آفريد، يا، زشِكَر، وام كرد
ديد، دو چشم دلم ، چشم فريباي او
ديده، به ساده دلم ، وعده بادام كرد
آهوي دشت دلم، تاخت به دشت هوس
بند كمند رخش ، آهوي دل رام كرد
مرغ دل تربتي ، بر سر بامش نشست
تا به ابد ، آشيان ، بر سر آن بام كرد
نوع شعر:
عاشقانه ها
اشتراک در:
نظرات پیام (Atom)
سلام
پاسخحذفدر مصراع:
فاتح روياي من ، كو طلب كام كرد
"كو" مي بايست بشكل "كاو" نوشته شود چون "كو" بمعني "كجاست" در حاليكه "كاو" يعني: " كه او" و مراد شما در اينجا دومي ميباشد.
موفق باشيد.
hamid.k.afshar
متشكرم، اصلاح خواهم كرد
پاسخحذففريد تربتي