۱۳۸۹ فروردین ۱۱, چهارشنبه

راه اميد 10/1/1389


از درونِ  اطاقك  تاريك
 كورسويي ز نور مي بينم

خانه تاريك و پرده ها بسته
نور مبهم ز دور  مي بينم

روي ديوارِ حايل من و تو
سايه هاي شرور مي بينم

تير غمها چو مي شود پرتاب
سپر از شوق و شور مي بينم

روي پرده، جمال نقش تو را
فاتح  و  پر  غرور  مي بينم

از پس تار و پودِ پرده ي در
كوره  راهِ  عبور  مي بينم

كوره راهي به نام راه اميد
راهِ  مردِ  صبور  مي بينم

آخر كوره راهِ عشق و اميد
 خنده ها و  سرور  مي بينم

۳ نظر:

  1. Soooo right, what would we do without hope.
    Dona

    پاسخحذف
  2. سلام بر سعدی زمان
    اشعار شما نور امید را در دل روشن میکند.
    امید چراغ نورانی است که تاریکی و غمها را مهو و ناپدید میکند.
    شما هر کجا باشید نور امید را می بینید و به خمگان نشان میدهید.
    سپاسگزارم و حق نگهدارتان.

    پاسخحذف
  3. very beautiful poem

    Learn from yesterday, live for today, hope for tomorrow.
    Albert Einstein

    Hope is like a road in the country; there was never a road, but when many people walk on it, the road comes into existence.
    Lin Yutang

    پاسخحذف

Free counter and web stats