۱۳۸۹ فروردین ۱۱, چهارشنبه

راه اميد 10/1/1389


از درونِ  اطاقك  تاريك
 كورسويي ز نور مي بينم

خانه تاريك و پرده ها بسته
نور مبهم ز دور  مي بينم

روي ديوارِ حايل من و تو
سايه هاي شرور مي بينم

تير غمها چو مي شود پرتاب
سپر از شوق و شور مي بينم

روي پرده، جمال نقش تو را
فاتح  و  پر  غرور  مي بينم

از پس تار و پودِ پرده ي در
كوره  راهِ  عبور  مي بينم

كوره راهي به نام راه اميد
راهِ  مردِ  صبور  مي بينم

آخر كوره راهِ عشق و اميد
 خنده ها و  سرور  مي بينم

۳ نظر:

  1. Soooo right, what would we do without hope.
    Dona

    پاسخ دادنحذف
  2. سلام بر سعدی زمان
    اشعار شما نور امید را در دل روشن میکند.
    امید چراغ نورانی است که تاریکی و غمها را مهو و ناپدید میکند.
    شما هر کجا باشید نور امید را می بینید و به خمگان نشان میدهید.
    سپاسگزارم و حق نگهدارتان.

    پاسخ دادنحذف
  3. very beautiful poem

    Learn from yesterday, live for today, hope for tomorrow.
    Albert Einstein

    Hope is like a road in the country; there was never a road, but when many people walk on it, the road comes into existence.
    Lin Yutang

    پاسخ دادنحذف

Free counter and web stats