يكي ديگر از شعر هاي ارسالي وحيد را ترجمه كردم. اميدوارم دوست داشته باشد.
شعر از شاعر ايرلندي، ويليام باتلر ييتس مي باشد. ييتس متولد 1865 بود و در سال 1939 از دنيا رفت. وي در سال 1923 به خاطر شعرهايش، جايزه نوبل دريافت كرد.
شعر اصلي را در انتها اورده ام.
بر جاي جاي سطح علف ها و سبزه ها
انسان پر شتاب نهاده ست جاي پا
با آرزوي سبزه نگردد دوباره پاك
آن نقش مانده بر چمن از جاي پاي ما
بر روي صورتي كه جوان بود يك زمان
مانده ست جاي پاي عبور زمان به جا
گر آرزو كني كه شود پاك جاي آن
آن سبزه و علف بكند بر تو خنده ها
Momory
By: W.B. Yeats
One had a lovely face
And two or three had charm
But charm and face were in vain
Because the mountain grass
Cannot but keep the form
Where the mountain hare has lain.
And two or three had charm
But charm and face were in vain
Because the mountain grass
Cannot but keep the form
Where the mountain hare has lain.
سلام بر سعدی زمان
پاسخحذفعمری که گذشت بر نگردد وان آب به کاسه بر نگردد
شعر بسیار پر معنی بود و ترجمه شعر شما خود دنیایی راز در خود دارد.
آفرین بر این هوش و ذوق .
حق یار و نگهدارتان باد.
nice poem and a much nicer translation
پاسخحذفNobody grows old merely by living a number of years. We grow old by deserting our ideals. Years may wrinkle the skin, but to give up enthusiasm wrinkles the soul. ~Samuel Ullman
A man is not old until regrets take the place of dreams. ~John Barrymore