فرشي از بهشت - 9/6/89

 

ديشب در اينترنت اين شعر زيبا  از ويليام ييتس شاعر معاصر ايرلندي را يافتم و سعي كردم آن را به فارسي برگردانم.

آنچه در زير مي آيد  يدآاترجمه اي است آزاد از شعر "او آرزو ي بافته اي از بهشت را دارد"، سروده ي ويليام ييتس.

روحش شاد

در انتها متن اصلي شعر و ترجمه دقيق تر آن را آورده ام

 

ايكاش مرا  فرشي بود

تارش  از تور سيمين

و پودش از نور زرين

و بافته در فردوس برين

در خور قدمهاي آن يار نازنين

اما من مردي هستم حقير

و از مال دنيا فقير

و در چشم اهل دنيا

 سزاوار تحقير

بيانم در خور ستايش تو نيست

كه مردي الكنم

 مرا فرشي نيست

تا در راهت بيافكنم

مرا  تنها يك روياست

و  آن را در پايت مي افكنم

گامهايت را بر رويايم بگذار

اما پايت را سخت بر آن مفشار

زيرا آنچه زير پاي توست

روياي من است

William B Yeats (1865-1939)

From The Wind Among the Reeds (1899)

He wishes for the Cloths of Heaven

Had I the heavens' embroidered cloths,
Enwrought with golden and silver light,
The blue and the dim and the dark cloths
Of night and light and the half-light,
I would spread the cloths under your feet:
But I, being poor, have only my dreams;
I have spread my dreams under your feet;
Tread softly because you tread on my dreams.

 

اگر بافته اي داشتم از بهشت كه دورتادور آن با نورهاي طلايي و نقره اي دوخته شده بود، بافته اي تيره رنگ از جنس شب و نور و نيم نور، آن را به زير پاي تو مي افكندم.

اما من فقيرم و چيزي جز روياهايم ندارم. پس روياهايم را در زير پايت گسترده ام. آهسته و ظريف بر روي آن گام بردار چرا كه بر روياهاي من گام بر مي داري.